ikinci senemdi lan inanmıştım gerçekten ömrü hayatımda ilk defa birşeyi bu kadar isteyip ağustos ayından itibaren önüme hedefimi koyup eğitim hayatımda da ilk kez dershaneye yazılıp birşeyleri başarmak için baya bir çabaladım.. sınavla yatıp kalktım dershane tenefüslerinde 10 dk içinde o buz gibi havada sırf dersin bi kelimesini kaçırırım korkusuyla 2 gram kuru açmayı titreye titreye harala gürele yedim de derse koştum.. uyku düzeninden beslenmesine kadar herşeye dikkat ettim, girdiğim denemelerde de aldığım puanlar sürekli artıyor başarı geliyorum diye bağırıyordu..ama gel gör ki birileri yine emek hırsızlığı yapmaya devam ediyordu..bu ne biçim bir sınavdı paragraf dediğin elbet zor olucak kimse sana basit yap demiyor ama anlaşılır bir dil ve anlatım biçimi kullanmak zorundasın soruları okuyupta çözmeye çalışınca anladım ki elinden geleni yapsanda kaderin 3-5 tane gereksiz insanın elindeydi.. elimden geldiğince çözmeye çalıştım ama sınavdan önce denemelerde 360 puan ortalaması tutturan ben 300 ve üstü alırsam sevinecek duruma geldim.. benim 7-8 ayımın emeğinin karşılığı bu değildi olmamalıydı zar zor dershaneye gönderen ana babamın emeğinin karşılığıda bu olmamalıydı bi yönden içim rahat elimden geleni yaptım ama somut bir başarı olmayınca da bunlar kuru birer avuntu oluyor malesef.. neyse panpalarım gerçekten çalışanların emek harcayanların emeğini çalan bu şerefsiz kurum içinde söyleyecek tek bir sözüm yok artık.. emeğiniz emanetimizdir diyor ya bu pekekente karımızı kızımızı emanet etmek gibi birşey.. ALAYININ AMK.