kurtuldum sandım bindim otobüse istanbula doğru yola çıktım gittim mahalleye ismi lazım değil çünkü hala orda oturuyorum neyse kötü biyer değil ama insanı sıkıdır kimse kimseyi satmaz buralarda aradan 10 gün geçti geçmedi gece 4 telefon zır zır çalıyo uykudan uyandım dedim noooluyo amuna koyum açtım telefonu oğuz. telaşlı telaşlı nefes vere vere konuşuyo nerdesin konuşcaz diyo bende öğlen konuşuruz dedim olmaz şimdi diye ısrar etti bende dedim evdeyim. ulan oğuz bininden korkmamda şoförlü moförlü gelir gibi tutmayalım dedim bizim mahalleden yusufla memo var onları aradım iki binte telefonunu açmadı bide yüzsüz gibi meşgule attı mesaj attım ulan çok önemli bahsettiğim mevzu açın diye noldu falan dediler acil bizim eve gelin dedim