işte lise 2'deyim o zamanlar . Sınıfta en uzun ve en havalı çocuk benim . Notlarım her zaman yüksek falan . Anlıycağınız cool'luğum var . Hah ! Bu entry'de o cool'luğumun en yakın arkadaşlarım sayesinde nasıl dibe vurduğunu sizlere anlatıcam

Sabah alarmın sesiyle uyandım. Aslında uyandım bile denemezdi çünkü bir önceki gece full anime izlemiştim ve uykusuzluktan ölüyordum . Odama annem girdi ve "oğlum istersen gitme evde dinlen" dedi. Tabi ki ben reddettim ( her ne kadar reddettiğim için kendi kendimi dövmek istesem de ) uykusuz uykusuz okula gittim. Sınıfa girdim oturdum sırama ve zütümden gelen ıslaklıkla irkildim. Biri sırama su dökmüştü ve o kişi en yakın arkadaşımdan başkası değildi. Bi baktım benim arkadaşlar bi araya toplanmış "eğğğğ prensescemal altını ıslattı eğğğ" diye bağırıyo. Ben de az sonra yiyceğim dayaktan habersiz yanlarına gittim bi daldım bunlara sonra 5 kişi oldukları için gücüm yetmedi ve hepsi birden dalınca yere yapıştım. Ayağım sıraya takıldığı için çektiğimde ayakkabım ayağımdan çıktı. Bir yandan yerde tekmeleniyor diğer bir yandan kaçmak için yerde sürünmeye çalışıyordum. Sonra hoca sınıfa girdi bunlar kaçtı ben de yerden kalktım ve hoca gülmeli bi sesle "oğlum ne bu halin lan :d" dedi ben de hemen üstüme başıma baktım . Bakmaz olaydım zütüm hem ıslak hem de pantolum yırtılmış bu da yetmez iş gibi ayakkabımın teki de ortada yoktu. . Bir anda herkes bana gülmeye başladı ben de tenefüste müdürden izin alıp eve gittim.
Bu da böyle bir anımdır