dün akşam işten çıkmış beynimin içinde filin fareyi kafasına yannanıyla vura vura öldürmeye çalışması, öldüremedikçe daha da fazla vurması gibi bi zonklama var. otobus bekliyorum neyse beklerken yaktım bi sigara duragın içinde de yaşları 60 civarında 2 tane makyajlanıp azrailden birkaç gün daha kıyak yapmasını isteyen teyzeler var. belli ki günden dönüyolar agızlarının kenarlarında hala kısır kalıntıları ve takma dişlerinin aralarında maydanoz parçaları var. otobüs geldi kalabalıgın arasından gelincik gibi fırlayıp arkalarda biryere oturdum. halı saha maçının üstüne 5 posta atmışçasına yorgundum. tam uyumak için pozisyonumu alıyordum ki bu dıbına zurna çaldıklarım başıma dikildiler. bir de çene aman yarabbim firavunu diriltip imana getirip tekrar öldürürler amcıklar. neyse gözlerimi kapadım otobusun beşik misali sallamasıyla uykuya dalmaya çalışırken bu sürtükler başladı işte yeni nesil çok saygısız biz böyle değildik valla büyük görünce kalkardık şimdikilerin umrunda değil dedi ve o an taşların bana geldiğini fark ettim. beynime kan sıçramamış adeta attırmışlardı. gözlerimi açar açmaz dehşet şekilde ikisiyle göz göze geldim. kafamı yasladığım camdan kaldırdım. teyzecim senin büyük görünce kalkıp kalkmadığını bilemem ama yüzündeki makyajdan anladığım kadarıyla gençliğinde çok büyüğü kaldırmışsın dedim ve o an otobüs şoförü ani frenle durdu. yanımdaki amca gözyaşları içinde ayağa kalkıp alkışlamaya başladı. kekeme bir çocuk dile gelip haykırmaya başladı. bütün otobüs bu 2 yaşlı kaşarın bir sonraki durakta koşar adımlarla inişini ayakta alkışladı. genç kızlar direk dansıyla otobüsteki züt olmuş havayı dagıtmaya çalıştılar. duygu dolu anların ardından evimin oldugu duraga geldim ve indim. camdan herkes bana el sallıyor küçük binler pipilerini gösteriyor şoför kornasını hunharca çalıyor sevgi gösterileri eşliğinde beni evime ugurluyorlardı. otobüsten ayrılmak cok zordu ama mecburdum. gözyaşlarımı sildim ve eve girdim.