dustan ciktim. caglanin askida biraktigi havluyla ilk once iyice kurulandim sonra
havluyu belime sarip ciktim. mutfaga dogru yurudum. mutfak kapisindan girerken mutfak masasinin ucunda askili yesil tisortu
ve kisa siyah spor sortuyla, ellerini yumruk yapmis cenesinin kenarlarina dayamis sekilde, yuzunde tatli tebessumuyle
oturan caglayi gordum. bir insan nasil bu kadar tatli olabilirdi.
-sihhatler olsun canim gel otur kahvalti hazir dedi ve gozleriyle isaret ederek hazirladigi kahvalti masasini
gosterdi.
-ooo dokturmussun dedim gulereken.
-dalga gecme be, gel otur hadi seni bekledim. valla zor tuttum kendimi cok acim dedi.
-beklemeseydin canim baslasaydin sen dedim. yuvarlak ve kucuk mutfak masasinin etrafindaki turuncu renkli sandalyeyi
cekip oturdum.
-her gun tek basima kahvalti yapiyorum zaten, bakalim seninle beraber yiyince tadi daha guzel gelicek mi dedi tebessum
ederken.
-valla hic oyle bi ozelligim yoktur dedim gulerek.
-cagla hadi basla. bekleme dedi, kupa bardagima sicak su koyarken, ustune de bir tane poset cay salladi.
-neli cay diye sordum gulerek.
-kirmizi elmali pasamiz begenir umarim dedi o da guldu.
-belki yesil elmali olsa begenebilirdim dedim ve bende guldum. artislik yaptigima bakmayin. senelerce babamin salladigi
poset caylarla buyudum ben. o zamanlar ise gitmek icin evden ayrilmadan once 5 dakika da sallar cikardi. hic yadirgamadim guzel geldiler hep o poset caylar.
ama benim favorilerim hafta sonlariydi. haftasonlari az kullanilan caydanligimizda babam
cay demler, kare seklindeki mutfak masamiza oturur pencereden disariyi izlerken babamin yaptigi enfes cayi icerdik.
bazen hic konusmaz bazen de hic susmazdik. bir cuma aksami karar alip babamdan once kalkip ona cay yapmaya karar verdim bi keresinde.
internetten felan baktim, nasil olur diye, ulan google a cay nasil yapilir diye yazip youtube dan videolarini izliyodum.
o haftasonu babamdan erken kalkip yillarca bana cay sallayan bazende demleyen adama
cay yaptim. ustu miktanislarla ve benim kucukken kreste tak gibi cizdigim ailemizin resmi yapistirilmis buzdolabinin kapisini da acip icinden
kahvaltiliklari cikarip masaya dizdim.
sonra babami kaldirdim. gel baba hadi cay sogucak o kadar demledim dedim.
-cay mi demledin sen ? diye guldu alayci bir sekilde.
-simdi dalga geciyon da tavsan kani yaptim dedim gulerek.
-kendi yaptigim cayi babamin begibtas amblemli kupasina doldururken bir yandan da babamin suratina bakiyodum mutlu mu diye.
harbiden mutlu gozukuyordu.
-begibtasli kupasinin sapindan tuttu ve benim ilk defa hazirladigim sicak caydan bi yudum aldi.
-guzel olmus oglum bundan sonra hep sen yaparsin artik dedi gulerek. bende guldum.
-cok alisma baba dedim. guzel anilar bunlar hep.
ondan sonra caglanin salladigi kirmizi elma aromali caydan tatmak icin kupanin sapini tutup dudaklarima yaklastirip bi yudum aldim.
guzeldi. caglanin ne demek istedigini anladim. benim o babamla beraber ictigimiz caylarin dilime guzel gelmesi demlenmis olduklarindan degil
babamla beraber masada oturup ictigimizdendi. insanin sevdigiyle kahvalti yapmasi, cayi lezzetli hale getiriyodu.