başıma gelen herşey için onu suçluyorum

birsen yanlışlıkla bir gün gizemle tanıştı. mert, okuldan arkadaşım diye geçiştirdi. ama içine mi doğdu artık bilmiyorum "hiç sevmedim ben bu kızı" dedi eve dönünce
ne zamandır ilk defa gizemden bir haber almıştım. içten içe mutluluktan havalara uçtum. belli edemedim ama.
bir akşam yine toplanıp eğlenmeye gittik. mert beni kenara çekti "gizem burda" dedi. tam baktığım esnada o da beni gördü ve kafasını çevirdi.
masaya döndük. birsen belime sarılmış bir biçimde otururken gizem masanın yanından geçti ve geçerken yeni görmüş gibi sahte bi şaşırma ifadesiyle "aaaa... sen de mi burdaydın" dedi.
sinirlendim. yapmacım bi şekilde gülümseyip " evet canım yaaaa ne zamndır görüşemiyoduk di mi" dedim. birsenle tanıştırdım. gitti.
o gittikten sonra birsen tekrardan "hiç sevmiyorum bu kızı" dedi.
o andan sonra her fırsatta onun masasına bakıyodum. birsen inanılmaz itici göründü gözüme. hadi sarhoş olalım ayağına dayadım alkolü birsene. zar zor sarhoş ettikten sonra;
"bebeğim sarhoşsun sen. istersen seni eve bırakayım, ne senin gecen zehir olsun ne de bizim tamam mı" dedim
kabul etti. birseni eve bırakıp hemen mekana geri döndüm. ve gizemi buldum