annem ben lise 2.sinifa giderken vefat etti. bu olayin etkisiyle gercekten tak gibi bir lise hayati gecirdim. lisenin sonuna kadar da toparlanamadim. sonrasinda da toparlanamadim gerci.
sinavi felanda gibtir ettim tabi. bana o zamanlar destek cikan, yanimda olan 2 insandan biri babam. babam kendi acisini birakip benim acimi dindirmeye calisti.
simdi gercekten dusunuyorum da ben o zamanlar sevdigi kadini kaybetmis adamin acisini hic anlamadan sadece kendi acima yogunlasmisim.
bu yuzden kendimden hep utanirim ve babama her zaman minnet duyarim. ozel okul oldugu icin sinifta birakmadi hocalar ama universite sinavinda
cok fena caktim. o yuzden kazanamadim ilk sene. 1 sene boyunca babamin yanimda asalak gibi yasadim. babam sosyallesmem icin teklifler yapiyor,
ama butun teklif ve israrlarini dusuncesiz bir sekilde reddediyordum. babamin yaninda mal gibi 1 sene yasamak gercekten cok koydu ve yasimin da buyumesi
ile gelen etkiyle dusuncelerim gelisti. bu yuzden bidaki sene universite sinavina girmek istegimi, babama beni dershaneye yazdirmasini soyledim.
2 gunde butun dershaneleri arastirmis. kendince en iyisini secmis ve dershanenin yardimiyla o sene burslu olmasa da insaat muhendisligine girdim.
babam olum okursan ben yanindayim dedi ve okulun parasini odedi ve kisa bir surede universite de iyice kendimi toparlayip normal bir hale gectim.
simdi bunu niye anlattim diye merak ediyorsunuz.hem biraz gecmisimden bahsetmek istedim hemde ben eve gec gittigimde, yaralandigimda, karnim aciktigimda, basina bir sey gelmis midir acaba diye
dusunen veya merak eden bir annem yok ama annemin endiselerini ve meraklarini doldurucak bir babam var bunu anlatmak istedim. telefonua baktim. babam aramis birkac defa.
dedim ya size yanimda devamli olan 2 insan biri babam diye, biride abi olarak tanimladigim ataberk. ataberkle ilkokuldan beri tanisiyoruz. annem vefat ettiginde
ben aglarken beni babamla birliktke en cok teselli eden ve yanimda duran, akrabalarimdan gormedigim ilgiyi gosteren insandir.ata da aramis 5-6 kere ulasamayinca
mesaj atmis.
-parrhesiastes sen bi ac telefonu amina koyacam senin. melih(babam)amca da aramis acmamissin bende aradim kac defa niye acmiyon lan got.
bizde kaldigini soyledim merak etmesin diye adam. sonra candan(can grupta bir arkadas iyi cocuktur) ogrendim isim var felan demissin. isin bitince bana ulas yazmis.
yuzumde aptal bir gulumseme olustu. cagla
-ne var telefonunda bu kadar komik neye guldun ? diye sordu icinde bulundugumuz odanin isigi kapamak icin lamba anahtarina dogru yururken
-yok ya arkadas ulasamamis bana kufur etmis ona guldum dedim, odanin disaridan farksiz karanliginda telefonun isigi yuzume yansir halde.
-kufur etmis ona guldun ? diye sasirdi ortami vucut isimizla boyanmis biraz hava almasi icin penceresini acarken odanin.
-cagla yerim seni cok takilma sen bunlara dedim. cagla da mmm dedi agzini burusturarak guldu. ataya
-abi yarin anlaticam. onemli bir sey yok simdi bi arkadasin evinde uyuyorum. kim diye sorma yarin hepsini anlaticam. uyuyorum ben simdi. yarin konusuruz simdi sorma diye yazili mesaj attim. telefon elinde hazir bekliyormus gibi direk geri mesaj atti.
-ne isler karistiriyosun lan sen ? diye
-ya sorma demisim yarin anlaticam demisim. sorma abi iste yazdim.(atayla ayni yastayiz ama abim olarak gordugum icin genelde abi diye hitap ederim beyler.)
-anlatican zaten, melih amcayada yalan soylettirdin bana yazdi.
-hadiiin iyi geceler yazdim. diger mesaja baktim. kimden gelse begenirsiniz amk. pinar.
-isin bitmedi mi daha? ataberk sana ulasmaya calisiyordu diye mesaj atmis. zaten gec olmus hem yorgunum, konusmak istemiyorum. hemde pinar bu saate yatmistir diye bir sey yazmadim.
telefonu sifonyerin ustune koydum. cagla ben mesajlasirken yanima uzanmis, ellerini yanaginin altina koymus beni izliyordu. ben telefonu birakinca
-hadi uyuyalim artik dedi karanlikta zar zor sectigim tatli yuzuyle.
sabaha kadar birbirimizin ciplak vucutlarina sarilip uyuduk.