Beyler söz verdiğim gibi hikayemi bitiriyorum.

-Final-

Eda'yı ilk kez skmemin üstünden iki yıl geçmiş, herşey normale dönmüş gibiydi.

Abim parayı escortlara yedirmekten dolayı hem bisürü borca girmiş, hemde bikaç tane cinsel hastalık kapmıştı.

Ben ise asgari ücret+200 tl'ye bir şirkette çalışıyordum, şirketten bir kezban sevgili yapmıştım haftada 1-2 zar zor "aşkım elleme, aşkım acıdı, yavaş" derken kızı skiyordum.

Arada sırada Eda ile olan çılgın ciks hayatımız aklıma geliyor, açıp bikaç vidyomuzu izliyor, hem üzülüyor hemde otuzbir çekiyordum.

Kezbanı skerken bile gözlerimi kapatıp onu Eda olarak hayal ediyordum ama saçma sapan laflarıyla bana sürekli Eda olmadığını hatırlatıyordu.

Bir cuma akşamı mesai çıkışı bizim kezbanla Nişantaşı'nda geziyorduk, house cafenin önünden geçerken, masada oturan çok güzel bir kadın dikkatimi çekti.

Aman Tanrım! Eda'ydı bu! Eskisinden bile güzel görünüyordu, saçları daha kısa ve açık renkteydi ama ciksiliği azalmamış, artmıştı.

Yanında kodaman tipli yaşlı bir herif, parmağında ise iri bir pırlanta yüzük vardı.

Ulan Eda! Yine yaptın yapacağını ve bir şekilde hayatını kurtardın lan amk.

Gözlerimiz karşılaştı, bana gülümsedi.

"Kızgın değilim" mesajı veriyordu, çünkü ikimizde suçluyduk ve ödeşmiştik.

O günden sonra Eda'yı bir daha görmedim ama hala ara ara onu düşünür asılırım.

Kezban sevgilime gelince, ne olduğunu anlamadım ama nişanlandık lan amk, yardım edin olm!

Okuyan ve yorum yapan arkadaşlara teşekkürler, başka bir hikayede görüşmek üzere,

tomorrow man