Beyler kafayı yiycem, ama amsızlıktan değil.
Sevişememekden, yani şöyle diyim illa gibişmek zorunda değilim.
Kafamı yaslasam bacağına güzelce uzansam loş ışıkta sigaramı yakıp bi yandan onunla muhabbet etsem, ben konuşmayı bitirip oradan yüzüne bakınca gülümsese.
Samimi olmanın, doğrucu olmanın cezasını çekiyorum lan ben.
Zamanında binde oldum ben, elime geleni gibtiğimde oldu, beğenmeyip gibmediğim kızda oldu ama yaklaşık 2 - 3 sene önceydi bunların hepsi.
gibip bi kenara atıcak birisini değil yukarıda anlattığım olayı yaşayabileceğim birisini istiyorum beyler.
Başkasıymış gibi muhabbet sohbet edip muhabbet edip düşürdüğüm kızla giriceğim ilişkiyi gibiyim.
Biri beni ben olduğum için sevsin artık.
3 yıldır beyler tam 3 hoşlandığım bir kızla konuşuyoken hep kendim oldum, hep açık konuştum.
Gizemli takılmalar, içimden gelmeyen hareketler yapmalar falan gibi hareketleri bi kenara bıraktım hep.
3 yıldır adam akıllı bi ilişkim olmadı beyler.
Beni üzen bu değil ama.
Geçen bi kız vardı, yeter lan dedim.
Yeter anasını gibiyim bu " Beni olduğum gibi sevsin " muhabbetinin sonu bi yere çıkmıyor, yapıştırıcam artık eski yarakcil canliya merhaba diyin dedim ve kızın birisiyle muhabbet sohbet etmeye başladım.
Gayet de güzel bi şekilde bitirdim geceyi, kızı bırakmadan önce öpüştüm falan kızla.
Yastığa kafamı koyunca içim rahat etmedi hem kendimi 2 yüzlü hissettim hemde kıza ayıp etmiş gibi hissettim.
yarın uyanınca akşam konuşalım dedim kıza, anlattım herşeyi.
" Şuradaki hareketi yaptım ya hani normalde kafama sıksan yapmam ben o hareketi " Dedim.
" Hani şurada şöyle bi şey dedim ya ben, aslında tam tersini düşünüyorum. " dedim.
2 gün oldu kız ne arıyo ne soruyo beyler.
inanın zoruma giden kızın beni sevmemesi değil, zoruma giden kıza başkasıymış gibi konuşup muhabbet ettiğimde kızı düşürebilmiş olmam, ama kendim olup samimi bi şekilde konuştuğumda beni artık istememesi.