devam-

bu okula bırakma olayından sonra ben iyice galeyana geldim.
ders saatlerini biliyordum.
uun bekleyişler olsa da, ona göre hareket ediyordum. bu yüzden sürekli karşılaşıyorduk.
şunu da söyleyeyim. facebook falan filan hiçbirini kullanmıyormuş. yıllar yıllar sonra açtı. bu kısımlara da geleceğim.

saatlerce durakta bekliyordum onu,
bazı gün geliyor bazı gün gelmiyordu.
günleri sırf bu amaç için harcıyordum.

beyazıta üçüncü bırakışım da, telefon numarasını tekrardan istedim.
2. defa isteyişim telefon numarasını.
-olmaz- dedi.
-niye?, görüşürüz- dedim.
-böyle tesadüflerle karşılaşmamız daha hoş- dedi

dıbına koyayım, saatlerce bekliyordum. zamanı nasıl öldürdüğümü bir ben bilirim amk. vermedi numarasını ama zoruma giden başka şey. onun dediği şey-tesadüflerle daha hoş- neresi tesadüf beyler bunun. bütün hayatımı harcıyorum amk, neresi tesadüf