1. 26.
    0
    çocuğun biri atladı. e hadi söylesenize dedi.

    selen başını eğmişti öne doğru. ağlayacak gibi duruyordu.

    melis hiç bir şey olmamış gibi atladı; hafiften feminen bir tavırla konuşmaya başladı. çocukların dediklerinin aynısını dedi.

    tamam bile demedim. arkamı dönüp direkt koridora daldım. ali vardı bi arkadaş. elim falan titriyordu, istersen senin için izin alayım öğretmenden dedi. yok, gerek yok dedim.

    melisi boşvermiştim zaten umrumda değildi. ama selen’in o yaptığını düşününce o kadar büyük bi şekilde kızıyordum ki ona, bir daha ikisiyle konuşmam diye söz verdim kendi kendime.
    ···
   tümünü göster