derlerdi de inanmazdım.
hastaymış; hem de devası yokmuş bu tarafta..
yani ince hastalık ulan işte.
gözleri yeşilceydi firdevs'in
siyah saçlarında can izi yok.
elleri kurumuş gencecikti be.
güzeller güzeliydi,
uzuncaydı da ama bu sefer iki büklüm yürüyordu zayıflıktan.
bakkala ekmeğe diye çıkmış,
yanına da biraz patates aldı,
desene ziyafet var kahvaltıda dedim.
peynir sordu istemedi
taze değilmiymiş neymiş boğar olmuş nefesini her koku,
soluk soluğa..
sen ne yaparsın dedi bana bilmezmiş gibi..
he ben ben şey dedim.
siyah bir şavroletim var hani yani böyle benim değil ama.
geveledim durdum.
taksiye çıkıyorum dedim.
iyi dedi kolay gelsin.
deftere yazdı bizim kadir.
yahu yokluk değildi bizimki düpedüz çile.
yine taksiye çıktım son yudum çekip çaydan.
akşam eve geldim.
haberini aldım hastaneye yatmış.
yanına da almıyorlarmış gittim.
üç gün geçmedi ümit beklerken;
selası okundu öğle vakti.
sonraları anası geldi
ben zeytinle peyniri meze ederken kaderime..
elinde bir mektup.
yırtıp okuyunca;
"ne kadar da çok sevmiştim seni.. firdevs"