Herşeyin düzeleceğine inanıyordum Çünki bugün şehre dönecektik.
evlere dağıldık ben çantamı hazırladım ben hazırım dedim babam " Dur daha nereye gidiyoruz ? " dedi. Hani gidecektik diyincede " Ben birdaha zor gelirim . " dedi. Pekde zorluk çikaramadım .
O gün evde tek kalmak zorunda kaldım herkes misafirliğe gitti. yeni yeni akşam oluyordu. Bende yavaş yavaş deliriyordum. Çünki dedemin resmi biranda yere düştü camı çatladı. Tepki bile veremedim. Diğer odalardan kapı gicırtları gelmeye başladı aldım elime kamerayı çıktım salona 2 3 sn sessizlik oldu. hayatımda 1 kere girmediğim odanın kapısı gıcırtlı bir şekilde açıldı bende artık insanlara video göstermek istediğim için korka korka içeriye girdim. Bir anda kapı kapandı çıkmak istesemde açamadım kapıyı arkama bir döndüm dönmez olaydım heryer kanın içinde yerde tuhaf oyuncak bebekler . Evet beyler tam 0.3 saniye gördüm bunu korkudan gözümü açıp kapaltınca herşey normaldi. Ben evden kapıdan çıkamadım camdan atladımda kaçtım videoyu babamlara göstermeye büyük bir heyecanla babamların yanına gittim...