cevabın için teşekkür ederek başlayayım. bi kız arkadaşla muhabbet ediyorduk, bunu tramvayda görmüş bir ay kadar önce, ben de ondan öğrendim zaten ilişkisi olduğunu.

dürüst olmak gerekirse panpa, geri dönmesinde falan değilim. gelse de olur gelmese de olur. benim derdim biraz vicdan yapmış olmam. benden öncesinde böyle değildi, bazen oturup düşünüyorum, onu bu hale getiren ben miyim diye. içim sıkılıyor, huzursuz oluyorum. bazen bana beddua ettiğini bile düşünüyorum. hayatım düzgün gitmiyor, acaba onun vebalini mi aldım diye sıkılıp duruyorum.

asıl önemli olan şu. gitse başkasını sevse ne bileyim adam gibi birini bulsa içim rahat edecek. ama şu an bi başkasıyla birlikte, daha 1 ay önce karşılaştık, yanındakine bir şeyler anlatırken beni fark etti, ben pek umursamadım ama belli etmeden gözucuyla izledim. öyle bi bakıyodu ki içim dağıldı lan. aklım almıyor sevgilisi olan biri ne diye beni öyle izlesin. madem beni seviyor niye bi başkasıyla tramvay köşelerinde elleşiyor. mantık aramıyorum da bu kadarı da aşar be panpa.

hepsini geçtim, bi başkasıyla birliktesin ve bunu tekrar ısrarla söylüyorum: kapalı olduğun halde tramvay köşelerinde bi başkasıyla elleşiyorsun ama kalkıp benimle dinlediğin anıları olan şarkıları youtube listene dahil edip beğeniyorsun.

net bir yanıt veremezsin belki ama en azından çevrende böyle saçma davranışları olan birini görmüşsündür. bi çıkarımda bulunsan yeter benim için. eyvole.