Benim hayattan bi beklentim, hedefim, amacım yok. Boşuna yaşıyorum gibi hissediyorum.
Dini denedim, beni hayata bağlayabilecrğini düşünmüyorum.
Özgüvenim yok ve gün geçtikçe gibiliyor.
Geçmişimdeki rezilliklerimden, söylediğim salak sözlerden, yaptığım hatalardan bi türlü kurtulamıyorum.
Bi kızın beni hep kurtaracağını düşünürdüm bu durumdan. Kızlar konusunda da pek iyi değilim sanırım.
Kısaca salak biriyim ve yeni dünyada bu şekilde sıradan insanlar standardında yaşayabileceğimi sanmıyorum.
Kısaca, umudum yok ama bu durumdan şikayetçi değilim beni hayata bağlayacak bi şey aramıyorum. bu satırları neden yazdığımı bile bilmiyorum.
(Özelden konuşabilirsek sevinirim.)