o sinirli ve o duygulala eve gittim direk. kulübü filan gibtir ettim. zaten ümit hocada sıkıntı etmezdi. edaya karsıda tam anlamıyla kapıları kapamayı beceremiyordum ne yazıkki. evet bunu sadece ergen olmamdan ve kızla sınıfta ki öpüşmelerimizden dolayı istiyordum belki ama yapacak bişey yoktu yani. cok fazla kararsızdım. evde biraz kendimi dinledim. gün boyu düşündüm ne yapayım ne edeyim diye ama bi çıkar yolu bulamadım. dışarı cıktım akşam ve abdullahla biraz dolastık. olayı birkez daha anlattım bir çıkar yol arıyorduk ama bulamadık. eve geldim geri gece oldu. aldım kagıt kalemi bir mektup daha yazdım edaya. bu işin yürüyemeyecegi ile ilgili. benim öyle bir erkek olmadıgımla ilgili filan. yarın serabaa verecektim. uyandım ve sabah erken uyandım yine. üzerimde bir agırlık vardı. ve biraz isteksizlik. giberim dedim böyle işi yattım uyudum tekrar okula gitmeyecektim. neredeyse öğlene kadar uyudum. annem bu arada benı uyandırdı ama dersler boş gibisinden yalanlarla kalkmadım yine de. öğlen uyandım ve yemek yedim. öğleden sonraki derslere gideyim diye cıktım evden.

yola cıkınca serap ve baska bir arkadasının okula gidiyor olduklarını gördüm. serap beni gördü onlara yetişmemi bekledi. yanlarına gittim. serap 'sen nerdesin ya sabahtan beri' dedi. bende hiç öyle uyuya kalmışım diye geçiştirdim. 'senin kız seni arıyo sabahtandır, delirdi kız' dedi. şaşırdım bende. yanındaki kızda başıyla serapı onaylar gibisinden salladı başını. 'bulsa ne yaapacakmış' dedim bende. 'bu kız sana baya baya aşık' dedi serap. inanmadım bende. kızın zaten erkek arkadası oldugunu biliyordu serap. öyle bir kız değildir diye kandırmaya calısıyordum kendimi. biraz zor olsa da kandırmaya calısıyordum işte. serapa dün akşam yazdıgım mektubu vermedim. kızı görürsem kendim veririm diye. kızlarla beraber nihayet okula geldik. okulun bahcesinde edayla karşılaştık. kız sinir küpü olmuş bir şekilde yanımıza yaklastı. ben cekindim biraz. 'sabahtandır nerdesin?' diye sordu eda. uyuya kalmısım dedim bende ona. serapların yanından ayrıldık. mektubu uzattım ama almadı. okul çıkışı gelmeyi unutma dedi. tamam dedim bende istemsiz. kalbimdeki heyecan dalgaları tekrar hortlamıştı.