ingilizce öğretmenliği 3. sınıfım beyler bugün sömestırdan sonra ilk defa okula gittim. okulun en büyük oçlarından aynı zaman da en 50 kiloysak 49 u daşşak olan adamlarından olan profesörün çeviri dersi var panpalar işte. zaten zar zor okula yetişmişim amk sabahın 12 sinde uyanmışım. herkese çevir kağıdı dağıttı çevittiriyo cümle cümle. ben de uyukluyo gibi takılıyorum işte amk. geldi bana sıradakini sen yap dedi. hocam hangisi dedim. dinlemiyosan çık dedi. lise mi hocam burası dedim çıkmıyorum amk. kezbanlardan biri söz aldı hemen aklı sıra beni küçük düşürüp yapacak çeviriyi yapamadı o amcık. hoca iyice sinirlendi cümlede baya zor hani. herkes tir titriyo amk inşallah bana sormaz diye. bende o sırada kuzene yazıyorum dış işlerinde çalışıyor adam ingilizce falan harika erol abimde. hoca tahtaya yöneldi çeviriyi yapmaya baktım yazdı bi şeyler. ulan amk erol abininkiyle aynı değil yazdıkları. hemen elimi kaldırdım ve hocam yalnış bence dedim o anda sınıfta bir sessizlik ve bana yönelen gözler, hocam dedim bi cümlede ingilizcede iki yüklem yan yana mı gelirmiş dedim hoca baktı şöyle bana sınıfta ki herkes bana helal be bakışları atıyor ama nasıl hemen ardından bi alkış tufanı falan. erol abim sağolsun. profesörün sınıfa bana attığı bakışlar. nasıl böyle basit bi hata yaptım ben diye inlemelerini duyar gibiydik. dayanamayıp dersi bitirdi iyi oldu oçuna.

Bu da böyle bi anım panpalar.