işte annen sana hamileyken şehir dışına gezmeye mi ziyaretemi ne gitmişler orasını bilmem artık bu köyün yolundan dönüyorlarmış annene sancı girmiş doğurcam suyum geliyor diyince babanda paniklemiş bu köyü görmüş gelmiş kahveye girip yardım istemiş o zamanlar köyde zorda kalınca bir kaç çocuk doğurtmuştum yani ebe gibi birşeydim ben şehre daha çok olduğu için ve doğurcağı için köylüler bana getiriyor seni doğuruyoruz seni aradan bir kaç gün istirahat etmesi için annen burda bu evde kalıyor o sıradada baban köye alışıyor o akşam baban kahveye çıkıyor diye anlatıyor sonra köyde bir kadın vardı evlendiğinden beri doğan çocukları hep ya ölü doğuyordu yada doğduktan sonra yaşamıyordu kadını kocası terk etti kadın evden çıkmaz oldu çıktığında da kimseden ne selam alır ne selam verir oldu duyduk ki cinlerle uğraşıyormuş tekin değilmiş herkes öyle diyordu kocası bunu terk edip şehre gitti kadın iyicene kafayı fıttırdı diye devam etti sözlerine ayda yılda bir sokakta ormana doğru giderken görürdük görünce çoluk çombalak yolumuzu değiştirirdik, korkardık o gün nasıl olduysa bizim eve girmiş annende uykuya dalmış seni alıp zütürmüş annen uyanıyor sen yoksun ilk bana beni arıyor bende evde yokum zar zor dışarıya çıkıyor bana bakmak için göremiyor bende o sırada komşuya gittim senin için yemek vericektik onları hazırlamaya, annen arıyor tarıyor yok babanın köy kahvesine gittiği aklına geliyor düşe kalka oraya gidiyor babana söylüyor bütün köy seni arıyor ormana gidiyorlar seni o kadının kucağında oğlum canım oğlum diye severken buluyorlar