Plan basitti muallakler, kankim acil düğmesine basıcaktı hemşire ona bakmak için odadan çıktığında bende odayı basıp operasyonu yapıcaktım... Msjı atmamın üstünden 1 dakika geçmesine rağmen hala odadan çıkan yoktu, kontrol amaçlı yazdım * abi düğmeye bastın mı?*

Cevap çok net ve çok korkutucuydu. *Bastım amk* Ulan?! bu karı yemek için hastayı unutuyor? Iyice dellenmiştim, boğazına durasıca diyerek beddua okuyor ve hala odadan çıkmasınî bekliyordum.. Görmeme ihtimalini hesaba katatak tekrar düğmeye basması için msj attım;

• Kezban 2. tatili yapsın, bi gezsin tozsun amk*

Msj iletilmişti ve saniye saymaya başladım, az bir zaman sonra bizimki koştura koştura odadan çıktı. Tabanları züte vura vura ilerliyordum.. Şimdi sıra bendeydi beyler, çok zamanım yoktu..

Kankim hemşireyi ancak 1-2 dakika oyalayabilirdi.. Vay anasını gibtiğimin oda spreyi gecenin bi yarısı pıs deyince korktum amk, neyse biz işimize bakalım..

Zamanım az, iş tehlikeliydi.. Ama morfinliydim ulan ben, damalarım titriyor, ruhumun derinliklerinde o kebabı arzuluyordum.. Vira bismillah diyip 99 model sandalyem ile daldım içeri..

Amaaann tanrım didimmm oda neydi öylee!!!

Karşımda gördüğüm manzaraa, bende ne konuşacak ağız, ne duyacak kulak, ne gibecek yannan bırakmıştı.. Ve aynı ifadeler karşımda duruyorduu.. Nefesim kesilmiş, ince ince terlemeye başlamıştımm..

Ilk şokun ardından zorlukla açıldı dudaklarımm..
Aa afe afeder afedersiniz..!!

Gelen cevap hem geç hemde insanın kanını donduracak kadar soğuk ses tonundaydı..

Sen kimsin? Kapıyı niye çalmadın?

Evet beyler, karşımda sütyeni ile duran, muhtemelen üstünü değiştiren bir hemşire duruyordu.. 1-2 saniye süzdüğüm ile;

Omuzlarına dökülen buğday sarısı saçları, denizin yakamozla buluşmasından 3-4 saat önceki hali gibi masmavi gözler, oldukça diri göğüsler, güzel bir vücut.. Karşımda duran şeyi sorgulanamaz güzellikte bir varlıktı. Allah dünyayı 6 günde yarattıysa 1 günü bu kıza ayırmış olmalıydı..

Ben yanlış geldim vs gibisinden bahaneler salladıktan sonra çok çok özür dileyip odadan çıkma gayesi ile arkamı dönmüş giderken. Sesi ve tonu ellerime kelepçe vurdu..

"Bir saniye bekler misin?"

Ulan sen bana 1 ömür bekle de ben gene beklerim beee diyemeden tabi buyurun diyerek arkamı döndüm, ama ona doğru degil utanmış edası ile yere bakıyordum. Bir yandan da sahiden utanmıştım amk.

Bunun bana doğru yaklaştığını anlamıştım ama kafam hala yerdeydi.. Belli çok fena azar işitecektim, yada bir tokat yiyecektim.. Kendimi bunlara hazırlarken bu bir anda eliyle çenemi kendisine doğru çevirdi..

Ben ısrarla bakmamaya çalışıyo ayağındayken bu galip çıktı, ve bana dik dik bakmaya başladı.. Bir açıklama beklediği belliydi.. Usulca ve ses tonumu iyice kısarak tekrar özür dilerim dedim.. Sus dedi ve parmağı ile ağzımı kapattı..

Noluyoruz amk dememe kalmadı ve...