bundan yaklaşık 2 bucuk yıl önceydi olayların geçtiği annemin köyüne gitmez olmuştum ahmeti felan unutmuş ankarada monoton hayatıma tam gaz devam edıyordum olayların etkisini atlatmam 1 yıl sürdü sürmedi annemgil ilk başta etkilenmemden felan korkmuşkardı ama zamanla her şeyin düzeldini farkedince onlarda üstelemediler bende muhasebeci olarak iş hayatına atılmıştım bi yandanda 2 yıllık üni okuyordum ne zamandır babamgilin köyüne gitmek için fırsat kovalıyordum bunun nedeni ise hala nerden geldiğini bilmediğim babamın hediye geldini söylediği ama asla nerden veya nasıl geldini söylemediği pompalı tüfekti babam tüfeyi çuvala koyup köye zütüreli 1 aya yakın olmustu haftada en az bi kere gidiyodu köye ama tatil günlerimiz uyuşmadığından hiç beraber gidememiştik bana sadece pazar günü tatildi o ise pazartesi çarşamba ve cuma günleri tatil yapıyodu isten 1 hafta izin aldım ve köye gitmek adına hazırlıklara başladım
ahmet öldükten sonra hiç doğa üstü olay yaşamadım zaten yaşamayada fırsatım olmuyodu hergün 12 saat çalışıyodum
bu iş zaten bambaşka bi deneyimdi benim için her gün patrona ağzıma geleni sayıp isten çıkmayı planlıyordum ama bu işe güvenip sağlam bi borç yapmıştım bunları ödemem gerekiyodu
köyün yolunu tutmuştuk arabanın arka koltuna yayılıp dışarıyı seyrediyordum bu köy annemgilin köyüne oranla pek köy havası vermiyodu bana doğal gelmiyodu zaten köydede bizim akrabalarda dahil pek iyi insan yoktu hepsi gizliden gizliye birbirinin kuyusunu kazan insanlardı sürekli dedikodu sürekli kavga