kardeşlerim, sevgili dostlarım!
romalılar!

şu yaptığım iyiliği size babanız yapmaz. kıymetinizi bilin.

misafirlikte sıçmanın belli bir adabı ve kuralı vardır. kenefe girip yekten patır patır ishal olmuş at gibi sıçılmaz.

kural 1) sıçmama durumunuz varsa kendinizi tutabiliyosanız tutun. sıçmayın. peki nasıl anlayacaz sınırı nedir bunun derseniz; eğer ki tak züt deliğinizin ucuna kadar gelip kafasını çıkarmış ve abi bi müsade et de hava alalım diyorsa dönülmez akşamın ufkundasınızdır, iyi dinleyin.

a) alafranga tuvalet (klozet)

eskiden yoktu. taharet bezleri vardı eskiden. anne babanıza sorun bilirler. bunlar çıkınca bir de taharet musluğu çıktı. hah işte bu musluğu tam sıçarken açacaksınız ve hiç kapatmak yok. tuvaletten çıkana kadar açık kalacak bu önemli. ama iyi ayarlayın az olursa kokuyu bastırmaz çok olursa sıçrar.
sifonu da bi anda foşş diye değil elinizi öyle bir ayarlayacaksınız ki yarım basıp sürekli su akmasını sağlayacaksınız. böylece koku %50 oranında absorbe edilecek kalan %50 de yediğiniz yemeklere bağlı olarak değişecek.

b) alaturka tuvalet

eski tip çömelip sıçtığımız tuvalet. daha rahat ama alan büyük olduğu için koku hızla yayılabilir. aman dikkat. eğer helada maşrapa ve büyük bir kova varsa. önden kovayı doldurup sıçarken kovadaki suyu peyderpey döküyorsunuz ve o esnada da maşrapayı da çeşmeden sürekli doldurarak döküp destekliyorsunuz.
alaturka tuvaletteki en önemli ayrıntı deliği deliğe denk getirmektir. tak sekerek girerse temizliği ile uğraşırsınız. yok laap diye düşerse bu kez de zütünüze su sıçrar. suyu sıçratmamak için de sıçmadan az evvel bir miktar kağıdı deliğe atarsanız sıçramayı ve deliksiz tak düşüşü sonucu oluşacak lok sesini absorbe edebilirsiniz.

şimdi rahatlıkla sıçabilirsiniz.

sonraki yazım
(bkz: am dillemenin altın kuralları)

daha sonraki
(bkz: züt emmenin altın kuralları)