- A -

ABAKA HAN: ilhanlı Kağanı Hülagü Han\\\'ın oğlu
ABAY: Becerikli, hünerli
ABILAY HAN: Bir Kazak kağanı
ACABAY: Amca, ağabey. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. Büyük
ACAR: Gözüpek, yırtıcı, atılgan
ACUN: Dünya, yeryüzü
ACUNAY. Dünya güzeli
AFŞAR: Oğuzların 24 boyundan biri.Çabuk iş gören, atılgan. Uyumlu. Bir şeyin zıdı (Avşar)
AFŞiN: Zırh. Ünlü Selçuklu komutanı
AĞA: Kırsal kesimde varlıklı kişi. Eliaçık kişi. Ağabey
AĞABEY: Büyük erkek kardeş
AKÇAKOCA: Saçı sakalı ağarmış yaşlı kişi. Osman Gazi\\\'nin ünlü komutanlarından
AKGÜN: Gelecek
AKIN: Saldırı
AKMAN: Temiz, namuslu
ALGAN: Fatih, fetheden
ALKAN: Kırmızı kan
ALP: Kahraman, yiğit, cesur
ALPAGUT: Alplik gösteren kişi. Kurt soyundan olan
ALPARSLAN: Yiğit, cesur kişi. Ünlü Seçuklu kağanı
ALPAY: Cesur, yiğit kişi
ALPER: Cesur, yiğit, savaşçı kişi
ALPER TUNGA: Ünlü Türk kağanı
ALPEREN: Toplumun sayıp sevdiği, örnek aldığı savaşçı kahrama
ALPGiRAY: Yiğit Kırım hanı
ALPHAN: Yiğit kağan
ALPMAN: Alp gibi Alpçe yaşayan
ALPTiGiN: Yiğit tigin, cesur şehzade (Alptekin)
ALPTUĞ: Yiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse
ALTAN: Güneşin doğuş anı
ALTANURUG: Cengiz Han\\\'ın soyundan gelen kişilere verilen ad
ALTAR: Tapınaklarda, üzerinde kurban kesilen, günlük yakılan, dini tören yapılan taş mas
ALTAY: Orta Asya\\\'da dans

ALTUĞ: Kırmızı renkli tuğ

ANDAÇ: Yadigar

ANIL: Hatırlanma, anımsanma dileği

ARAL: Ada. Orta Asya\\\'da göl

ARAM: Fırsat, uygun zaman

ARAS: Talih, şans

ARAT: Cesaret

ARDA: Artçı

ARGUN: Pars türünden avcı bir hayvan

ARINÇ: Barış, kurtuluş

ARKAN: Temiz, arı kandan gelen. Üstün, galip

ARKIN: Yavaş. Artçı

ARMAĞAN: Hediye

ARMAN: Onurlu

ARSLAN: Yırtıcı hayvan

ARSLANBALA: Arslan yavrusu

ASLAN: Yırtıcı, güçlü bir hayvan

ASUTAY: Hırçın tay

AŞKIN: Aşmış, üstün

ATA: Ulu, saygıdeğer kişi, baba, dede

ATABAY: Beybaba. Kağan çocuklarına eğitim veren kişi

ATAERi: Atalarına ve geçmişine saygılı

ATAHAN: Devleti ilk kuran kişi

ATAKAN: Kağan ata

ATALAY: Ünlü

ATAMAN: Kazak başbuğu

ATAOL: Yüce bir insan ol dileği

ATASAGUN: Bilge hekim

ATAY: Bilinen, tanınmış kişi

ATIL: Ünlü

ATILGAN: Gözüpek

ATINÇ: Atılgan

ATTiLA: Atacık. Ünlü Hun Kağanı

AVCI: Av ile uğraşan kişi

AYAS: Ay ışığı

AYAZ: Kuru soğuk. Ay ışığı

AYBAR: Ay gibi parlak

AYBARS: Ay gibi güzel ve temiz pars. Hun Kağanı Attila\\\'nın amcası

AYDEMiR: Ay gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse

AYDIN: Işık. Münevver, entelektüel

AYDOĞAN: Ay gibi doğan

AYGÜN: Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan

AYHAN: Oğuz Kağan\\\'ın altı oğlundan biri

AYTEK: Ay gibi

AYTiGiN: Ay tigini (Aytekin)

AYTAÇ: Ay gibi parlak taç takmış kişi

AYVAZ: Koca, erkek, eş. Savaş gemilerinde çalışan cerrah yardımcısı

- B -

BABÜR: Bir kaplan türü. Babür Devletinin ünlü kağanı

BAĞIŞ: Bağışlanan şey. Sıçrayış, atlayış

BAHADIR: Kahraman

BALABAN: iribaşlı bir doğan türü

BALAMiR: Biricik yavru

BAMSI: Yüksek, ulu

BARAY: Ezeli, öncesiz, öncesi olmayan. Yeni ay, ay başı

BARIŞ: Sulh, huzur ortamı

BARKIN: Gezgin

BARLAS: Çekici. Servet. Temiz

BARTU: Varlık. Varılacak yer

BASKIN: Üstün. Basmak

BAŞAR: Girişilen eylemi amaca uygun sonuçlandırmak, başarılı ol, işi sonuçlandır

BAŞAT: En önde gelen. Baskın

BAŞBUĞ: Ordu komutanı

BAŞKAL: Emir, ferman

BATU: Güçlü, yenilmez

BATUHAN: Batı hanı

BATUR: Kahraman

BAYHAN: Zengin, varlıklı kağan

BAYINDIR: Güçlü, varlıklı, egemen

BAYKAL: Yabani at. Deniz

BAYRAK: Varoluş simgesi

BAYRAM: Dinsel ve ulusal özel gün

BAYSAL: Rahatlık

BAYSAN: Yakışıklı

BAYÜLKEN: Yüce kişi

BERK: Katı, sağlam

BERKANT: Güçlü, bozulmaz. Altay Dağları dolaylarında bir dağ

BERKAY: Sağlam ve güçlü kimse

BERKE: Döğme. Naz

BERKER: Güçlü, sağlam kişilikli

BERKiN: Güçlendirilmiş

BERKKAN: Güçlü soydan gelen

BERKMAN: Güçlüm, sağlam kişilikli

BERKSAN: Güçlü tanınan kişi

BERKYARUK: Sert silah. Büyük Selçuklu kağanı

BERTAN: Sabahın en erken meyvesi. Yürek gözü

BERTUĞ: Engel tanımayan, güçlükleri aşan

BEYHAN: Sır saklamayan

BEYREK: Karargah

BiLEDA: Ünlü Hun Kağanı Attila\\\'nın kardeşi

BiLGE: Bilgili yüce kişi

BiLGE KAĞAN: Göktürk Kağanı

BiLGiN: Alim, bilim adamı

BiRAND: Özel yemin

BiRKAN: Aynı soydan olan

BiROL: Tek ol, bir ol dileği

BOĞAÇ: Boğa gibi güçlü

BOĞAÇHAN: Boğayı deviren kağan

BORAN: Bora. Sis, duman. iç sıkıntısı. Yaban güvercini

BOYLA BAGA TARKAN: Bilge Tonyukuk\\\'un diğer adı

BOYSAN: Yakışıklı

BOZKURT: Türklerin kutsal hayvanı

BÖRTEÇiNE: Ergenekon Destanının erkek kurdu

BÖRÜ: Kurt

BUGA: Boğa

BUĞRA: Genç erkek deve

BULGAR: Olgun, bilgili kişi. Bir Türk boyu

BULUT: Hava kürede asılıdurmdaki su damlacıkları kütlesi

BUMiN: Merkez ordu. ilk Göktürk Kağanı

BURÇiN: Dişi geyik

BURKAY: Ay, hilal. Gücenmiş, kırılmış kimse

- C -

CEBE NOYAN: Cengiz Han\\\'ın ünlü komutanlarından

CELASUN: Delikanlı

CELAYiR: Büyük bir Moğol boyu

CENGiZ: Deniz. Ünlü Kağan

COŞKUN: Coşmuş

- Ç -

ÇAĞAN: Şimşek. Bayram

ÇAĞATAY: Çağın en ünlüsü. Cengiz Han\\\'ın oğullarından

ÇAĞDAŞ: Modern. Aynı çağda yaşayanlar. Çağa uygun

ÇAĞLAR: Şelale

ÇAĞLASUN: Dürüst

ÇAĞLAYAN: Şelale

ÇAĞRI: Davet. Bir doğan türü

ÇAKA: Savaş baltası

ÇAKA BEY: ilk Türk denizcisi

ÇAKIR: Bir doğan türü. Gürz. Mavimsi renk

ÇAVUŞ: Askeri bir rütbe

ÇELiK: Gücü artırılmış sert demir

ÇETiN: Sert, inatçı. Sarp, engelli. Çözümlenmesi güç

- D -

DAĞHAN: Dağ tanrısı. Oğuz Kağan\\\'ın altı oğlundam biri

DEDE: Anne ve babanın babası. Derviş, bilge

DEDE KORKUT: Ünlü Türk bilgesi

DEMiR: Bir maden türü. Tmur adının değişmiş biçimi

DENiZ: Büyük su kütlesi

DENiZHAN: Oğuz Kağan\\\'ın altı oğlundan biri

DEVRiM: Yıkma. ihtilal

DiNÇ: Zinde, sağlam

DiNÇER: Sağlam er

DOĞAN: Yırtıcı bir kuş

DOĞU: Güneşin doğuş yönü

DOĞUKAN: Doğu illerinin kağanı

DOĞUŞ: Doğma, ortaya çıkma

DORUK: En yüksek, zirve

DUMRUL: Okun sivri ucu

DURAN: Yaşayan, var olan

DURDU: Yaşayan, var olan

DURMUŞ: Yaşayan, var olan

DURSUN: Durması istenen

DÜZGÜN: Doğru, düz

- E -

ECEViT: Çalışkan, açık düşünceli, sinirli, açıkgöz.

EDiZ: Değerli, ulu

EFE: Batı Anadolu yiğidi. Kabadayı

EGEMEN: Hakim, hüküm süren

EKiM: Ekme işi

EKiN: Tarladaki ürün

ELÇi: Bir ülkeyi başka bir ülkede temsil eden kişi. Arabulucu

EMEK: Gayret

EMEN: Can, ruh

EMRE: Düşçü, hayallerle yaşayan

ENGiN: Geniş

ERAY: Erken ay. Ayın ilk gününde doğan

ERBiL: Yürekli, cesur

ERDAL: Genç kişi

ERDEM: Fazilet

ERDENAY: Ay gibi temiz. Merkür gezegeni

ERDiNÇ: Dinç, güçlü

ERDOĞAN: Yiğit doğan

EREN: Olgun, veli

ERGiN: Olgun, ermiş

ERENDiZ: Jüpiter gezegeni

ERGENÇ: Genç erkek

ERGUN: Yumuşak huylu

ERGÜN: Yumuşak huylu

ERHAN: Yiğit kağan

ERHUN: Hunlu yiğit

ERKAL: Yiğit kal dileği

ERKAN: Yiğit, erkek soyundan gelen kişi

ERKiN: Bağımsız

ERKUT: Güçlü, dayanıklı erkek. Kutsal kişi

ERMAN: Erdemli. Er kişi. Kutsal

EROL: Yiğitlik dileği

ERSAN: Yiğitliği ile ün yapmış kişi

ERSEN: Mutlu, neşeli erkek

ERSOY: Yiğit soydan gelen kişi

ERSiN: Olgunluk, bilgelik dileği

ERTAN: Tan zamanı

ERTEN: Tan

ERTUĞRUL: Dürüst, doğru kişi

ERTUNÇ: Tunç gibi sağlam erkek

ESER: Esinti, yel

ESiN BUGA: Timur\\\'un ordusundaki ünlü komutan (Esenboğa adı bu komutandan gelir)

EVREN: Kainat

- G -

GENCAY: Ayın ilk bir haftalık dönemi, hilal, ayça

GENCER: Yeni yetişmiş yiğit

GENCO: Genç

GiRAY: Kırım hanlarına verilen ad

GÖKALP: Göklerin yiğidi bahadır

GÖKAY: Mavi gözlü kişi

GÖKBEY: Mavi gözlü bey

GÖKÇEK: Çok güzel

GÖKDENiZ: Gök renkli deniz. Büyük Okyanus

GÖKER: Gökyüzü gibi er

GÖKHAN: Göklerin hanı. Oğuz Kağan\\\'ın altı oğlundan biri

GÖKMEN: Gök gözlü

GÖKSEL: Gökle ilgili

GÖKTUĞ: Savaşmayı seven kimse

GÖKTÜRK: Orta Asya\\\'da eki bir Türk devleti ve bu devletten olan kişi

GÖNENÇ: Bolluk, rahatlık içinde yaşama

GÜÇLÜ: Gücü olan kişi

GÜN: Güneş. iyi yaşanmış zaman

GÜNDÜZ: Günün aydınlık çağı

GÜNER: Güneşin doğma zamanı

GÜNEY: Dört ana yönden biri

GÜNGÖR: Mutlu ol dileği

GÜNHAN: Oğuz Kağan\\\'ın altı oğlundan biri

GÜNTEKiN: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse

GÜRAY: Yeni doğan ay

GÜRBÜZ: Gelişmiş, iri yapılı, sağlam

GÜRHAN: Hanlar hanı. Kara Hitay hanlarına verilen ad

GÜRKAN: Canlı kanlı kişi

GÜROL: Büyü, geliş dileği

GÜRSEL: Gürlükle ilgili

GÜVEN: Kuşku duymadan inanma duygusu, itimat

GÜVENÇ: Güvenme duygusu. Sevinçli. Dayanak, arka, yardım

- H -

HAKAN: Türk ve Moğol kağanlarına verilen ad

HAN: Devlet başkanı

HINCAL: Öcünü, hıncını al buyruğu

HUNALP: Hun yiğidi

HÜLAGÜ: Tüylü at. ilhanlı Devletinin kurucusu