bundan 1 hafta önce otobüse bindim arkadaşların yanına gitmek icin yaşlı bir bayanda bebek arabasıyla otobüse bindi ve arabayı otobüsün ortada olan boş yerine arabayı bıraktı. ancak bebek arabasının frenlerini kapatmayı unutmuş yaşlı olduğu için her neyse konudan sapmadan devam edelim otobüs ilerlerken boş yer olmadığı için ben ayaktayım yaşlı bayan ise arabayı bırakarak ona yer veren kevaşenin yerine oturdu. otobüs dik bi yokuşta aniden gaza basınca bebek arabası arkaya doğru kaymaya başladı millet çığlıklar atarken bebek arabası hızlı hızlı ilerliyordu tam önümden geçerken hızlı bir refleksle bebek arabasını yakaladım ve durdurdum bi anda herkes sustu ve bana bakmaya başladı. bende özgüveni tavan yapmış zütü ensesine çıkmış edalarında bebek arabasını hareket eden yere bırakıp frenlerini kapatarak yerime döndüm. bütün otobüs bir anda beni alkışlamaya başladı yaşlı kadın ise torununa baktıktan sonra beni yanına çağırarak teşekkür etti ve yerine oturdu. kadının yanındaki lavuk kaltığında kadın beni yanına çağırdı ve oturmamı istedi. oturduktan sonra konuşmaya başladı çok teşekkür ederim bu iyiliğini hiç unutmayacam falan filan devam ediyor.. ben hiç birşey demiyorum tabiki züt tavanda. en son bu teyze bana dua etmeye başladı amk metrobüs dilencileri gibi bağıra bağıra dua ediyor. bu dua yaklaşık 5-10 dk sürdü ve sürmeye devam ederken teyzeyi lütfen teyze dur diyerek durdurdum ve devam ettim. teyze lütfen daha fazla devam etme çünkü edersen inanmaya başlayacam lütfen burada dur diyerek yaşlı kadını susturdum. kadın çok utandı ve çok pardon evladım özür dilerim falan demeye başladı. benim inmem gereken durak geldi diyerek tuşa bastım ve yanından uzaklaşarak ilk durakta indim. buda böyle bir hikaye işte gençler