15 yaşındayken babam ayağından ameliyat olmuştu. Yürümesi için koltuk deyneği almış eve zütürüyodum. Otobüste deynekleri yere koydum görünmüyordu. Kadının biri kalksana terbiyesiz ben oturcam dedi bağırarak.35 yaşında yok. Kilolu da değil amk karısı. Nası ayar oldum tavrına. Aldım yerden değnekleri kalktım ayağa sendeleye sendeleye tutundum bir demire. Kadın kıpkırmızı oldu. insanlar fısır fısır konuşuyor .Geç otur istersen diyebildi sessizce.Ben de yüksek sesle estagfirullah öyle terbiyesizlik yapmak benim ne haddime dedim. Daha da kızardı kadın. Sonra yolculardan biri utanmaz kadın hiç mi insafın yok diye girdi lafa herkes kadına yükleniyor ben yapmayın falan diyom. Biri yer verdi inicem ben dedim bastım butona. Tartışmalar arasında otobüs durdu ben sendeleyerek indim kadının gözlerinin içine baktım bir tek o bana bakıyordu o anda değnekleri braktım ve zıpladım. Kadın beni otobüstekilere gösterirken de yere attım kendimi.O anda otobüs hareket etti. Benim de aktarma yapmam gerekiyordu ordan otobüsüme binip eve geldim *