Tasavvufun son mertebesi Fena-i Fillah yani yokluk mertebesi.

Yokluk derken yok olmadır rabbinle bütünleşme sonsuzlaşma mertebesidir.

Zaman mekan kavramlarının dışına çıkarsın saniyeler içinde 3-5 mekanı gezip hepsinin detaylarını söyleyebilirsin.

Tasavvuf sonu olmayan bir deniz gibidir. Sen iğneyi denize atar balıklardan istersen onlar sana iğneyi bile getirebilirler.

Kısıtlı düşünüyorsun sen zaten şu anda sonsuzsun. Gözlerin değil ruhun görüyor ruhun duyuyor. Şöyle düşün kardeşim mesela sen ilk okul çağında bir çocuksun sabah erkenden uyanıp önlüğünü giyiyorsun içinde sıkılıyosun bunalıyosun ama giyiyosun okula gidiyosun ders görüyosun sınav oluyosun sonra eve tekrar dönüyosun ilk işin genellikle üstünü çıkartmak oluyor,

Bize önlük verip (yani bu bedeni) sınava sokan Allah yeri geldiğinde sınav bitiş zilini de çalıcaktır ve biz önlüklerimizi çıkartıp eski alemimize geri döncez.

Bize beden verildiğinde doğmadık biz bizim ruhumuzu Allah yarattığı günden beridir varız hem de sonsuza kadar varız.

Şimdi ya yoksa diyorlar ya, bırak bu binlerce alemi ilk önce vücudundaki mucizeleri görselerdi insanların bir olasılık ve bir ihtimalle var olmadığını anlarlardı.

Fakat Allah onların kalplerini mühürlemiş sağır etmiştir. Ne söylesen fayda etmez.