okuldan çıktım, bernagilin evinin oraya koyuldum, koşeyi dönerken, bernanın kapıdan cıktıgını gordum. okula doğru geliyordu, çok mutlu olmuştum. tam koşeye gelicekken
+tadaaaa diye karşısına çıktım
ödü takuna karısmıstı hatta cırcır bile olabilirdi vıcık vıcık
-odumu kopardın mannyak
+amacıma ulaşmışım o zaman
-ne oldu sen ne arıyosun burda
+sen gelmeyince merak ettim
-ohoo hep merak edip kapımın önüne gelirsen olmaz ki
+burası kapının önümü
-hay allahım ya hadi gidelim geç kalıcaz
lanet olsun ki ilk ders matematikçi serapındı taş gibiydi ama matematik dersi onun önüne geçiyordu. taşşşş gibi olması matematiği sevebilme ihtimalinin 0000,1 bile değil.
okula vardık, millet sıra olmuş, sınıflara dağılıyolar bizim sınıf girmiş içeri bende bernayı alıp bir sınıfın arasına kaynadım, allahtan fark etmediler. vedalaşıp, tenefuste gazi olarak buluşacaktık zira bu okul tam bir savaş yeriydi