başlık niyetlendiği yerden sapmış aslında , inanç atışmasına dönmesin. iran'ın Mevlanası dedikleri Sadi Şirazi'nin bir anısını yazmak istedim.

-daha çocukken ibadeti sever, gece kalkar namaz kılardım. aynı şekilde günahtan da sakınırdım.bir gece babamın hizmetinde bulunuyordum. bütün gece uyumadım ve kur’an-ı kerimi elimden bırakmadım. yanımızdaki insanlar horul horul uyuyordu.
babama;
“ne olur, şunlardan bir tanesi olsun başını kaldırıp da iki rekat namaz kılsa. ölüler gibi yatıyorlar!” dedim.
babamda dedi ki:
“evladım keşke sen de uyusaydın da onların gıybetini yapmasaydın!”

olay bundan ibaret aslında.