Yorgunluk yönünden bakarsak , garsonluk yanında Çarşıda çalışmak adamın anasını gibiyor afedersiniz. Ama parasıda ona göre iyi tabi. Şimdi ufaktan kazandığım parayla hem üst baş alıyor hemde kenara atabiliyordum. Hemde duyguyla veya arkadaşlarla cafeye gidebiliyordum. Cebimde de param vardı ulan! Ya bu kız ne içer ya yemek yerse sıçtık cepte para yok. Bu Düşünceler uzaktı artık. En azından kendimden emin cafeye gidiyordum. zütüm kalkmadı çok şükür. Kendimizi bozmadık. Iki Kuruş görünce yürüyüşü değişen insanlardan olmadık.