Sabah geçtik gençler sıraya 100 merte yolu abartmıyorum tamamlayana kadar bir buçuk saat geçti aç aç gibtiler, zütümüzden ter akıyordu. kahvaltıdan sonra ise öğlen yemeğine kadar ayakta bekliyorsun kafanı bile kıpırdatmıycaksın kıpırdayanı gibiyolar. kıpırdarsan herkezin önünde gibiliyosun. kıpırdamazsan arkadaşının gibildiğini seyrediyosun. gün boyu işkence. Tabi bu arada telefonla konuşmaya mesaj atmaya falan vakit bulmak imkansız lan. wc ye bile göndermiyorlar. verdikleri aralarda girip yazmaya kalksan bu sefer arkadaşların giber hadi amk herkes bekliyo burda diye. Asiyeyle konuşmaya mesaj atmaya falan vakit yok amk. bi çıkartıyorum telefonu onlarca mesaj çağrı. görcekler diye üç buçuk atıyorum. telefonla konuşmak için zaman veriyolar ondada herkez ailesini arayıp alın beni burdan diye ağlıyor. aynısını bende yapıyorum, alın beni burdan diye aldığım cevap klagib " senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var biliyor musun" amk gelsin ben seve seve vereyim yerini. Tabi okuldan ayrılınca bitmiyor herşey. ayrılırsan yaklaşık 70.000 tl para ödemek zorundansın buda aileni caydırmak için yeterli etken oluyor. Asiye ise sanıyor ki o benim umrumda değil bilerek ilgilenmiyorum onunla, ağlıyor zırlıyor ama bitti de demiyor. oss tercihlerinin hepsinide bizim şehre yapmış bunu söylüyor. bunu duyunca biraz daha güç buluyor insan ama, o güçte bitiyor sonunda.