sonra kem oldu küm oldu bir buluşamadık..
arkadaşının ailesi çok sıkıntı bi aileydi...
zaten geldiği gün de defne hastayım demiş arkadaşı ayartmış odadan çıkmadığını söylemiş...
o şekilde sabahtan kaçmış gelmişti...
neyse bunlar son günden bi önceki gün güllükte alışveriş yapacakmış arkadaşının ailesi de onlarla geleceklerdi..
benim şansımın da taa dıbına koyım o gün doğudan gelen çocukları gezdirme projesine dahil olmuştum..
bi çocuk bana emanetti ben onu gezdirecektim.. napsam netsem düşündüm gün çattı geldi..
arkadaşım ama öz kardeşim olan semihi aradım.. böyle böyle sorgusuz sualsiz geldi.
aldık çocuğu, gittik güllükte simitçide oturmuş bizimkilerin önümüzden geçmesini bekliyoruz.
ben, semih ve gönül köprüsü projesiyle antalya'yı dolaşmak için gelen çocuk. yazarken bile gülüyorum aq çocuk burdaysa affetsin beni..