çay hafif kısık ateşte pişerken hüseyin abi beni odaya çağırdı. napıyosun delikanlı hayat nasıl ? manita olayları diye muhabbet açmaya çalışıyordu. karısını salonda domaltıp çatur çutur gibtiğimi bilse acaba bu soruları sorabilir miydi ? diye içimden düşünmeye başladım. biraz sohbet falan derken hüseyin abi batak oynuyodu bilgisayarda ben de arkasında abi şu kartı at bence deyip yancılık yapıyordum adeta ama o an içimden neler neler düşünüyordum.
bir anda yine bir kapı çaldı.ben bakarım deyip kapıya yöneldim. gelenlerin kim olduğunu bilmiyordum. hüseyin abi tanıdı gelenleri. gelenler seçil in anası ile babasıydı. hemen kapı üstü bana sorular yönelttiler kızım evde değil acaba sizde mi ? gibisinden. ben de buraya misafir olarak geldiğimi belirtip hüseyin abiye yönlendirdim onlar da içeri geldiler. oturduk konuşuyoruz neden eve gelmedi acaba ? hay allah ? gibisinden. hüseyin abi de bizim hanım da kaç saattir ortalarda yok minvalinden söylenmeye başladı. benim zütüm nasıl 3 buçuk atıyor anlatamam. aradan 2 saat geçti çayları içtik falan hüseyin abi ve seçil in ailesi kuşkulanmaya başladı. polise haber verelim gibisinden. e artık saat gecenin 3 ü olmuştu ve seçil in annesi hüngür hüngür ağlamaya başlayınca ben de biraz üzüldüm. acaba salonda olduklarını söylese miydim ? hemen bir iç hesaplaşma yaptım. kızlarının ve karılarının başına bişey geldiğini bilmektense gibildiğini bilmeleri daha masumca olabilirdi...