içimizden biri eliyle sessizlik işareti yaptı.
-Hey bakın şu kapının orda bi kıpırdama var.
+Gidip bak o zaman.
-Hayır bu çok tehlikeli bunu şuan yapamayız.
Kırılmış duvarın önündeki taşlardan bir tane aldı ve oraya doğru fırlattı. Hiç bir ses ya da kıpırdama olmadı.Az önce orda kıpırdama olduğuna yemin ediyordu fakat eğer bir kıpırdama olsa taş atılınca tepki verirdi. Emin olmak için içimizden başka biri oraya doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladı.
Etrafı tamamen sessizlik bürüdü, kimse konuşmuyodu, kimse belirgin bir şekilde nefes bile almıyordu herkes odaklanmıştı, duyulan tek ses kanın ya da bir sıvının akma sesiydi.Bu ses ortamı tamamen korkunç ve berbat bir hale çeviriyordu. Odaya doğru ilerleyen adam bir adım daha attı ve o anda merdivenlerden sesler gelmeye başladı resmen yıkılma sesi gibiydi. Merdivenlerin oraya döndüğümüzde bir sürü parazitli gördük odanın ordaki adam “beni bırakmayın” diye haykırıyordu fakat kel olan bir şey yapmamamızı söyledi. Merdivenden gelenlerin hepsi odanın ordaki adama saldırdı ve hiç biri bize yönelmedi.Kel olan dışarı çıkmamamızı ve merdivenlerden üst kata çıkıcağımızı söyledi.Bu tam bir aptallıktı.