Demir kapılardan içeri girdiğimiz anda bahçede olan birkaç parazitli bize saldırmaya kalktı fakat az oldukları için bir sorun yaratmadılar.Kel olan adamın yanında gittim.
-Burası bizim grubumuz için çok büyük buranın kontrolünü sağlamamız imkansız.
+Hey bak burada patron benim ve ben olmasaydım şuan ölmüş olurdun.
Böyle dedikten sonra yere doğru baktım ve direk arkamı dönüp gittim. Umarım hiçbir sorun yaşamadan burayı alırız, buna inanmak istiyordum.Şuan bizimle beraber grup 9 kişiyiz.
7 Kişi erkek diğer geriye kalanlar ise kadındı.Kel adam grubun etrafında toplanmasını istedi.
-Seçiceğim 5 kişi benimle beraber içeriyi kontrol etmek içi gelicek, diğer geriye kalanlar ise şu ilerdeki bekçi kulübesinde bekliyicekler.
Ben dahil 5 kişi içeri girmek için hazırlandık ve binanın kapısına doğru yürümeye başladık. Tam giderken Beren kolumdan tuttu.
-Geri geliceğinden emin misin?
+Evet, evet gelmek için çabalıyıcam.
Berene olan ilgim artmıştı o an resmen. Fakat bu ilginin artması için hiç uygun ve doğru bir zaman değildi.Onu düşüne düşüne ilerledim. Elimizde silahlarla beraber içeri girdik ve içeri girmemizle beraber iğrenç koku yayılmaya başladı. Burası daha önce kesinlikle hastaneydi yani en azından duvardaki resim ve afişlerden öyle anlamıştım fakat artık tamamen parçalanmış ceset deposu olmuştu yani bu kokunun başka bir açıklaması pek olamazdı. Duvarlar parçalanmış ve mermi izleriyle doluydu bazı yerlerde yeniden yapılmaya çalışılmış yani büyük ihtimalle burada yaşayan birileri varmış. Duvar köşelerinde de yakılmış cesetler dikkatimi çekti. Büyük ihtimalle o insanların hepsi yaşama istediği yüzünden bu durumdaydı ve bizimde öyle olucağımızı düşünüyodum.