yıne mırayların evıne varmadan hatta sokagın basında bagırmaya başladım mıray dıye koştum ve evlerının önüne vardım ayşe aklımda bıle yoktu tek bısey vardı aklımda mırayı görmek evlerıne vardıgımda bahçe kapıları kapalıydı ilkkez kapalı görmüştüm bahçe kapılarını butun neşem bogazımda duyumcuk oldu ve mıdeme ındı yanlısıkla yutulmuş buyuk bı lokma gıbı gitmişlermiydi? bagırmalıydım mıray dıye ama bagıramıyodum cunku eğer bagırırsam ve kımse ses vermesse mıraylar gıtmıs olucaklardı bu ıhtımal benı cok korkutuyodu sessız sessız mıray dıyodum sırf demıs olmak ıçin uzun bı sure bekledım kımse ses vermedı sonra bahçe kapısının yanında bişey çarptı gözüme metal bi kutu vardı altınada bı not sıkıştırılmış notta gece olmadan bunu açma yazıyodu benım ıcındı bu not emindim ya da öyle olmasını ıstıyodum eve gıttım kutuyu karşıma aldım ve akşama kadar bekledım bekledım kutuya bakarak nıye akşam açmamı ıstemıstı heyecan yapmam için mi ümitlenmem için mi? bilmiyodum ama hıc bısey dusunmeden akşam olmasını bekledım