gözlerım açıldı miray beni çağırıyomuş benımle konusucakmıydı yanı yıne onu görücekmıydım yanı bu soruları sormak benı acayıp mutlu edıyodu mıray lan mıray dedım kendı kendıme telefonu kapatıp ama o sırada bısey fark ettım yine 2 ihtimal vardı felsefem dogruydu kader beni zorluyodu sankı fıkrımı doru cıkartıyodu bana böyle ikilemler sunarak başından berı ben haklıydım kurdugum mantık dogruydu ve bu mantık hayatın kullanım kılavuzuydu bence. bana 2 seçenek sunan hayata yazı tura atarak aynı 2 seçeneği ben ona sunuyodum aslında bu fıkır çok mantıklıydı bence ve bu fıkır benden çıkmıştı saygı duyulması gereken bı fıkır oldugunu bağlı kalınması gereken hatta itahat edılmesı gereken bı fikir oldugunu dusundum uzun sure gurur duydum kendımle 9 da ayşenın aramasıyla uyanmıstım saat 11 e gelıyodu ve hıc kımıldamamıstım bıle yatagıma oturmus bı sekılde bunları dusunuyodum