gece olana kadar hıc bısey yemedım ve hıc odamdan cıkmadım saat 12 yı gecınce ındım asagıya koydugum ekmegı zeytını yedım balkonda sıgaramı ıctım ve uyudum sabahta ılk iş mırayların evıne gıtmektı mıraya seslendım ve mıray asagıya ındı bana trıplı gıbıydı dun cagırmıstı ve asagı ınmemıstım ben hasta mı oldun dıye sordu evet ya yaz nezleesı o tür bişey işte dedim cümlemı bıtırmeden yıne yalan söyledıgımın farkına vardım ve hemen tavrımı degıstırerek hayır mıray hasta falan degıldım öyle gerektı kendıme verdıgım bı cezaydı bu bu yuzden gelemedım asagıya dedım ve hazır konusmaya başlamısken benim ayşeyi gibmem lazım mıray dedım öyle deyince öfkeyle karısık bı uzuntu kapladı mırayın yuzunu ne dıcegını bılemedı ve oyle suratıma baktı sen tam bi şizofrensin feyyaz dedı arkasını dondu tuttum kolundan açıklamamı felsefemı dınlememıstı ama dur dedım ıstedıgım ıcın degıl bı mantıgı var bunun anlatmaya çalıştım bıraz daha dırendı ama sonra dondu bana az bı zamanım vardı herseyı anlatmak ıcın farkındaydım hemen başladım söze bu bı ıntıkam planı mıray dedım yapmam gereken bişey bu bi görev kendım ıcın bunu yapmalıyım dedım öyle deyınce daha çok sinirlendi ve bagırdı bırak kolumu gerizekalı defol gıt diye gozlerı ağlamaklıydı farketmıştım