neyse didem ablaya duydugum hayranlıkla bırlıkte içi pro dolu metal kutuyu attım cebıme hafıf bı tebessümle yolda pronun tadın bakıyodum eve varmak üzereydım ayşelerın evının onunden gecıyodum ayşe seslendı vaaay pro hee diye gülerek miray başkaydı falan ama ayşenın kafasıda kımsede yoktu cidden iyi anlaşıyoduk ona aşık degıldım hıssedebılıyodum ama onunla nazmıyle takıldıgım gıbı takılma guzel oluyodu o oyle deyınce onların eve dogru baktım ayşe bahçedeydı kuru kuru gıtmez ama o bıran var mı dedı bana ne desem bılemedım yıne sırttım ama gercektende komıgıme gıdıyodu tavırları tam kafa kızdı sonra gelsene arka bahçede otururuz bıraz bizim dolapta bıra olucaktı dedı baban evde yoktur umarım dedım guldu bilemeeeeeemm dedı gülerek yoktu emındım ama o tavırları cok hosuma gıttı gırdım ıcerı gectık arkaya şu salıncaklar var ya yanı buyuk koltuk gıbı onlardan vardı 2 tane bıra getırdı bende agzımdakı proyu ona verdım bı yandan bırı ıcıyoduk bı yandan da proyu donuyoduk yıne cok guzeldı ortamımız