uzun süre düşündüm o sandalın ustunde yatarken ınsanlar bazı şeylerın farkına varamıyodu sıgara içmenin zararlı oldugu toplum tarafından kesin bilinen bilgiydi sigara öldürür diye bişey vardı ama beni mutlu edıyodu ve bı gun herkes ölücekti uzun yaşamaktansa mutlu yaşamayı tercıh etmıstım aslında ben sıgara içerek buydu benim felsefem düşündüm durdum başka yapıcak bıseyım yoktu gıdıcek yerımde yoktu aslında her ıhtmal ınsanın ıcındekı ayrı bı karaterdı bı olaya karsı ne kadar ihtimal öıkartabılıyosam o kadar karaktere sahıp bı ınsandım aslında ben ama bız hep bı tanesını dınlıyoduk mesela çişimiz geldiginde bi sürü ihtimalimiz vardı altımıza işemek, oldugumz yerde donumuzu ındırıp işemek, kalkıp duvarlara işemek ve tuvalete gidip işemek bi sürü ihtimal ve bi sürü kişilik vardı burda bız hep bırını dınlıyoduk hep tuvalete gıdıp işiyoduk o gunden ıhtıbaren kafamdakı butun karakterlere eşit miktarda şans tanıcam dedım kendı kendıme 1den fazla feyyaz olucaktı tek karakterlı olmak eziklere göreydi ben bı kafada bırden çok kişi olabilicegime emındım