yoruldum. görünmez adam olmaktan, dikkate alınmamaktan, tipsiz oldugum için hamamböceği muamelesi görmekten, bir işte çalışırken bile en pis işlerin bana verilmesinden, 20 yaşına gelip kız eli tutamamaktan onu geç oturup iki muhabbet edememekten, uzaktan uzağa aşık olmaktan , akrabalarımın ısrarla yakışıklı diye hitap etmesinden, kız arkadaşın nasıl eheh diye taşak geçer gibi sormalarından, iş görüşmesine gittiğimde kasım kasım kasılmaktan, tipinde anormallik olmayan bir arkadaşımla bi ortama girdiğimde insanların bana attığı o buruşuk "ıyyy bu niye geldi ki" bakışlardan, hemen hemen hiçbir ortama çağırılmamaktan, tipimle ilgili yapılan türlü türlü espirilerden, okul hocalarımın dahi beni giblememesinden, üstüne üstük parasız olmaktan bıktım usandım. cebimdeki telefondan giydiğim pantolona kadar kendi kazandığım parayla aldım. bazıları yan gelip yata yata, huurçocukluğunun dibine vura vura mükemmel bir hayat sürerken ben mahvoldum kahroldum bıktım şu genç yaşımda hayattan. hiçbirşeye inancım da kalmadı. okuyun ya da okumayın hiç gibimde değil sadece içimi dökmem gerekiyodu. anlatmak biraz olsun rahatlatıyor beyler, inanın bana eğer tipsiz değilseniz karı-kız, ortam,iş hayatı, okul hayatı kısacası her alanda 879654749894-0 öndesiniz, çok şanslısınız dıbınakoyim imreniyorum.