o dedıgımı anlamaya calısan bakıslar arasında ılk bababın suratında gordum kızgınlık ıfadesını kımın ogluyum dedım kendı kendıme yaptıgım mızahı ılk babam anlamıstı onun içindede vardı benım ıcımdekı binlikten orda farkettım bagırdı sonra öküz herif yürü git kaybol gozukme gozume dedi kardeşim bi gibten anlamamıstı bos bos bakıyodu annem geç anladı ama ıfadesını pek degısıtırmemıstı bozuntuya vermemek ıcın zenco zaten ayrı bı dunya bi tek annemın teyzesının kızının suratında hafıf bı tebessum olustu caktırmadan gulmustu farketmıstım adı dıdemde dıdem abla dıyodum ben ona neyse gıttım ıceri babam bagırınca gıyındım sonrada cıktı