panpalar bu hikaye işinde geleceğim mi yoksa yiyeceğim mi var
her türlü eleştiri kabulumdur.
Trio
Akşam olmuş, eve dönüyorum. Kış değil, kış ertesindeyim. O çamur deryası kaldırım araları yok. Hava güzelce, üşümüyorum. Paçalarım ıslanır endişesi yok. Etraf, siyah beyaz filmi bitirmiş. Alabildiğine yeşil ağaçlar, çimenler; çiçekler, pembe, mor, kırmızı, sarı; karahindibalar sarmış otları.
Moralim düzgün. . Nasıl olmasın? Her vakit güzel burası ya da alıştırdım buna kendimi. Kış değil; çünkü ıslak kaldırımlarda gıcırdayan o kauçuk sesleri gelmiyor kulağıma. Ayağımda kösele ayakkabılar var ve ince çorap. Bunlara rağmen üşümüyor ayaklarım. Gelen her gün doğan her güneş bizi bir öncekinden biraz daha fazla ısıtmaya karar vermiş.
Bayağı yaz gelmiş! Ben değil kuşlar söylüyor. Kalbimin atışları söylüyor yazın geldiğini.
Hadi boş ver bizi, devlet söylüyor. Koskoca devlet yalan söyler mi? Yaz yönetmeliği devreye girmiş.
Yönetmelik adamıyız vesselam. Yönetmeliğe göre hareket ederiz. Erkekler arasında yaptığımız şakalar, kadınlarla aramızda geçen konuşmalar; hepsinin kuralları var. Yediğimiz yemeğin bir standardı, giyindiğimiz gömleğin, pantolonun bir ütüsü, ceketimizin belli bir rengi var.