ateist olmadan önce din iman toz duman takılırdım ama hiç mutlu hissetmedim kendimi hatta bu mutsuzluğum beni daha da sorgulamaya itti ve sorguladıkça doğal olarak önce islamdan çıktım sonra tüm dinleri reddettim ve evrim falan filan derken tam ateist olduk bu zaman zarfında çok şey öğrendik, birçok saçmalığı da unuttuk çok şey okuduk ama yine mutluluk yok hayatın manasını topyekün yitirdim ve artık bir ahiret avuntum da yok amk uyanıp uyuyorum uyanıp uyuyorum insanlarla bağlarımı kopartıp gitgide yalnızlığa gömülüyorum okumayı yazmayı araştırmayı birşeyler hakkında düşünmeyi dahi bıraktım oyunu filmi eskiden sevdigim müzikleri şiirleri romanları herşeyi bıraktım amk hiçbir istek yok resmen gibilmiş hayatım bitmiş lan hayatım napsam ki 3.katta oturuyorum atlasam ölmem amk