ama arabanın verdiği güvende tarif edilemezdi ilerde yol ikiye bölünüyordu köyün sol tarafta oldunu bildigimden sola direksiyonu kırdım ancak siyah gölgeni biri yavaşca toprak yolun bi ucundan diğer ucuna gecti farı kapattım benı görmemesini umarak yolun öteki ucuna gecince bi anda kafasını kaldırıp arabaya baktı yüz hattıyla ilgili en ufak bı belirti yok hemen farı acıp gaza kökledim dikiz aynasından baktıgım bi gibim göremedim bi 10 dk daha sürdüm sonra asfalt yola cıktım Allah a binlerce kez sükür ederken köyün girişine geldim hemen evin önüne arabayı cektım bı yandan ananemle dedemin babamı bu halde görmesinin dogru olmuycanı dusunuyodum bı yandanda gibimdemi bu amcık diye ikilemde kalırken acele şekilde ananem ve dedemle vedalaşıp yola koyulma kararı aldım eve cıktım hazır valizimi aldım babam kendı anne babasıda dahil olmaz üzere herkese karşı soguk bir adamdır dedemin felan eliniz öpmez yani onlarda babamın cıkısını yadırgamadıklar arabayı benım surdumu gorunce ananem bı kuskulandı ama o daha bısey dıyemeden yola koyuldum beypazarında durdum ve tenha bı kosede bufeden bıseyler alıp yedım sonra uyudum sabah babam uyandıgında ben hala uyuyodum nerdeyiz biz diye sordu cok büyük bi hayretle beypazarı dedim ne işimiz var olum burda nası geldik buraya felan olayların hepsını anlatasım geldı ama ınanmassa sıctık dedım ve gölgelerın oldugu kısımları atarak kurt ve diğer hayvanlardan korktuğum icin gittim ordan dedim bana büyük hayretle baktıktan sonra
+ buraya kadar arabayı senmı surdun ?
- evet
çenesini sıvazlayarak bagaja gitti aha dedim sıçtık
+ oltaları aldın demi?
- aceleye geldi biraz alamadım
şaskınlıgını hala üzerinden atamamıstı
sabah kahvaltısı yaptıktan sonra
+ geri almaya gitmeliyiz oltaları dedi
düşündüğüm zaman bayada para gitmiş oluyodu cidden ama o kadar sey yaşadıktan sonra oraya gitmek pek mantıklı gelmıyodu