günüm biraz iyi geçse, akşam kafayı yastığa koyunca yarın karar verip de yapamadığım her şeyi yapıcam ya da en azından başlıycam diyorum.bi nevi kendini kandırmak ama kafamda oturtuyorum bu düşünceyi. sonra eğer yarın istediğim gibi olursa olaylar nasıl gelişir diye düşünmeye başlıyorum, hayallere dalıyorum.
amk geriye bi tak kalmıyo zaten yarını kafamda yaşamış oluyorum, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyo. ama hep böyle oluyo amk kafayı yicem şizofren olucam bu gidişle.bu kısır döngüden dolayı hayatım bomboş geçiyo,bi tak yapamadan geberip gidicem