Manisa sarıgöl yıl 2006.

Küçük bir evimiz vardı o zamanlar iki katlı, biz mutluyduk o zamanlar, annem çok aglamazdı.

Evimizin kocaman bir bahçesi vardı yemyeşil envai çeşit meyve bir kiraz olur kıp kırmızı.

Bide canım dosdum: halil vardı hani kendinizi ne zaman bilmeye başlasanız halilide hep yanımda bildim uzun boyu egik burnu, sarı sakalları aslında benden bir yaş küçüktü ama inanın can dosdumdu benim böyke dost bir kere gelir.

Hergün top oynardık, terlerdik annemiz döverdi kızardı .
Babannemde bizle yaşardı, hep söylenirdi akşam oldumu başlardı " cavurun dölü seni yürü eve yemek vakti ". Derdi korkudan koşa koşa giderdim eve.