bi sürü yol yolda aptal oluyo ınsan zaten eve gıdene kadar daha oncede annemlerde kalmıstım o mahalleden 1 arkadas vardı yolda ona denk geldım eve yururken en yakın arkadasımıda gorsem yolda selam veremem vaaay kardesım falan yapamam hatta sırf o selamlasma faslı yuzunden gorunmeden gecmeye calıstım yanından gordu benı bıde elımde sıgara tanıyodum ama cok samımı degılde cok gorusmuyoduk sami diye bi çoçuk dışardan belalı bı tıp gıbı gorunuyodu turuncu kafa kalıplı vucut sıfıra vurulmus saclar benı gordu fazlaca samımı davrandı benım kafam allak bullakktı tabı hala o mesajlarda kafam baya saçmaladım
-vaay güven nabıyon ya hıc denk gelmıyoduk falan dedı
öyle bi güldüm iyiyim dedim
taşak geçti hafıf sormadım dıye
-sağol bende iyiyim dedi güldü
ama cana yakındı konusmaları