ulan gavatlar, ulan huur çocukları, size ne desem az ulan. ulan dıbına koduklarım. kurtuluş savaşıyla şimdiki zaman birmi demiş amcık. ulan züt deliği. biraz öncesini düşün, osmanlının komutasında atanın savaşa gittiği zamanı düşün. evet o zamanlarki hükümet şimdikinden daha mı daha gibik haldeydi. şimdikinden 100 kat hemde. ama varya işte, o ceddine dua et, çünkü onlar olmasa, ya tüm avrupa ananneni babanneni gibmeye gelecekti, ya da direkt sömürge olup heryeri keraneden beter edeceklerdi. ama hata dedemizde tabii, tutup da senin gibi döl israfları için bu cennet vatanı korudular. kıçında yırtık don ayağında olmayan çorapla yürüdüler siperlere. kurtuluş savaşı değil he, osmanlı ordusu bu. o dönemdede böyleydi. ama sen bin, sen varya sen, senin ben dıbına koyim. onlar sen elin gibinde gözün amda zütte dolaşasın diye böyle kendi biricik hayatlarını vermediler. onlar dediler bizim evladımız atasını bilir, tanır, ona uyar diye uğraştılar , bişeyler yaptılar. dıbına koyayım, bugün böbreğimin birinin olmadığını söylediler. biraz araştırdım askere gidemiyorum dıbını gibeyim. ama gidecem. bi yolunu bulup gidecem. çünkü ben senin gibi kıçımı yatağa değil, soğuk havada duvara vermek istiyorum. bilsin ki bi gün o yatağında yatan küçük çocuk, onu seven insanlar, korumaya çalışan insanlar, bunları bilmese bile güvende olduğunu bilsin diye o küçük çocuk, ben hayatımı ülkeme vereceğim amcık beyinli. ne olursa olsun askere gitmeyen vatan hainidir.