Biraz daha izledikten sonra onun o güzel yüzünü avuçlarımın arasına aldım. Yumuşacık yanaklarını avcumda hissederken başparmaklarımla gözlerinin altından süzülen yaşları sildim. O ıslaklık parmaklarıma değdikçe sanki içimde ateşler yanıyodu. Bir gözyaşı insana ne derece etki edebilecekse, senelerce yazılmış kitaplarda kuruyan gözyaşlarının etkisi ne kadar büyükse belki çok daha fazlasıyla eritiyodu içimi nalan’ın gözyaşları. Yanardağın lavlarını önce en yukarıya püskürtüp sonra eridikçe kenarlarından akması gibiydi kalbim. Önce hızlıca vuruyodu. Her vuruşun göğsümde yarattığı sarsıntı hissinden hemen sonra kalbimden tüm organlarıma hücuma kalmışçasına yürüyen kan yakıyordu içimi.