dışarıdan gelen ayak sesleri az önce bahsettiğim doğanın huzur veren seslerini bastırıyordu, çadırın etrafında yavaşça ama sürekli bir şekilde dönen şeyin ayak sesleriydi,o şeyin kurumuş çam yapraklarına -iğneleri de diyebilirsiniz buna- her basışında çıkan o ses -daha önceden bana doğada olduğumu hatırlatan huzurlu bir sesti- benim için huzur veren bir ses olmaktan çıkıp en derin korkularımın ve çaresizliğin sesi olmuştu. şey diyorum çünkü böyle bir şeyi daha önce hiç görmemiştik ve onu anlatabilecek bir kelime olduğunu sanmıyorum.