hepimiz kandırıldık daha doğrusu hepimiz çocukken kandırıldık...

kimimiz istediği herşeye sahip olabileceğini sanıyordu, kimisi topu aldığı gibi herkesi çalımlayıp gol atabileceğini sanıyordu...

hayatla yüzleşene kadar...

---

küçükken yoksul bir mahalledeydim,

o yoksul mahallede durumu iyi olan kişilerden biriydik.

babam eve 12'li cola şişeleriyle gelince içimden diyodum, ne kadar zenginiz...

babam istediği her şeyi yapabilir, çünkü çok zengin...

derken ilkokul üçte zengin bir semtte ki okula geçiş yaptım,

sınıfta ki çocuklar her tenefüs kantinden ellerinde bir sürü abur cubur ile dönerken ben annemin yaptığı peynirli domatesli ekmeği ve babamın haftasonu alışverişinden aldığı, herkesin bir adet hakkı olduğu çikolatalardan yiyodum.

sınıfta ki herkes daha yeni çıkan playstation ve bilgisayar oyunları hakkında konuşurken ben akşam eve gidince hangi atari oyununu oynasam diye düşünüyodum...

bişeyler anlıyosun ozaman ama daha farkında değilsin, babam çok zengin ama almak istemiyo, işi gücü var zaman bulamıyo diye düşünüyosun.

ilkokulda anlamıyosun ortaokulda anlamaya başlıyosun ama umrunda olmuyo, lisede farkediyosun yavaş yavaş, üniversitede artık kabulleniyosun...

---

küçükken kendimi hep süper yakışıklı sanardım, evet evet süper yakışıklı...

hangimizin anne babası bizi çok yakışıklı olarak büyütmedi ki ?

okulun ve sınıfın en yakışıklısı bendim, hatta dünyada eşim benzerim yoktu..

bir gün orta okulda sınıfın kızlarından iki tanesi arka sıramda konuşuyor bende duyuyorum,

sınıfta ki en yakışıklı erkekleri ve en güzel kızları seçiyolar kendi aralarında.

ben tetikteyim aha şimdi benim adım söylenecek, hatta ilk benim adım söylenecek.

herkesin adı söyleniliyor tek tek, liste yapıyolar. bende diyorum herhalde beni unuttular yada önlerinde oturduğum için ben duyarım diye söylemiyorlar.

en sonunda ismimi duydum,

şu mu daha yakışıklı bu mu dedi sol tarafta ki kız.

burda ki şu ben oluyorum, bu ise sınıfta ki normal tipe sahip bir çocuk.

tabi ki de bu dedi diğer kız.

sol tarafta ki kız ise evet doğru o daha yakışıklı dedi.

ben ise onların önünde küçük bir şok geçirmiştim...

nasıl benden yakışıklı olabilirdi o çocuk ?

ben okulun en yakışıklısıydım hatta türkiye'nin, hatta dünyanın.

eşim benzerim yoktu ... !

o günden sonra kendime daha da çok baktım, saçlarımı jöleledim her gün, gömleğin kollarını sıyırdım. ayağımda nike ayakkabılar ile gelmeye başladım okula.

ama o yakışıklılar listesinde ki sıralamanın 1-2 basamak üstüne çıkmıştım belki,

işte o zaman anlıyosun,

işte o zaman bulutların üstünden inip, yaşadığını fark ediyosun.